2024-08-06 in verhalen
Je staat voor het imposante gebouw. Je kijkt omhoog, naar de top. Leuk om van te bungeejumpen zonder touw misschien. Weer omlaag. Zucht. Naar binnen dan maar. In de hoop dat je je hoofd in het hier en nu kan krijgen, kijken je ogen wat rond, naar willekeurige ...
2023-09-12 in verhalen
Hijg... Hijg... Hijg... Als ik opsta, begin ik altijd met pushups tot mijn armen zeuren. Dan doe ik er nog een paar om het mijn armen af te leren. Vervolgens doe ik crunches, tot mijn maag er pijnlijk van draait. Tak... Tak... TAK... Dit volg ik op door mijn ...
2023-04-07 in verhalen
Het steegje was donker, enkel verlicht door een schemerige gele streep die voorzichtig uit de loods aan het ontsnappen was door de kierende deur. Haar vingers gleden over de bakstenen muur. Ze voelde de gladde grijze mortel die al een eeuw geleden tussen de ...
2021-09-10 in verhalen
"Is dat die €32 wel waard?" Vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw. Ze had haar nieuwe kleren aan, en een make-upje op. Hij was gekleed. Keek even voor zich uit. Aarzelde. "Ja." "Maar de winkel is vlakbij! Nog geen 5 minuten!" "Ik ...
2021-02-23 in verhalen
Het geoogste veld was groot en kaal en droog en de zon scheen nogal fel, richting het onredelijke wel. Ondanks dit alles was het verassend fris, en er was ochtendmist als je wist waar je kijken moest. Hij graaft. Er vormt een hoopje achter zijn kont. Net een ...
#poep
2021-02-23 in verhalen
Er was eens een man, /einde. Ja, las je dat? Weet je wat je dan zojuist teweeg hebt gebracht? Je hebt een man in je hoofd geschapen, en hem daarna prompt beëindigt. Je bent een moordenaar. Je hebt ons kind genadeloos gesmoord. Toe maar, lees dit verhaal nog ...
2020-03-28 in verhalen
In de verre verte, bij een spits gebergte, doemde er een vrachttrein op vanuit een duistere tunnel. Het was een oranje-gele Santa Fe, een lawaaiig beest met bloed gemaakt van diesel dat vurig door zijn industriële hart stroomt, en hij had haast; de trein liep ...
2019-12-17 in verhalen
Aan de warme winter hier, als een zwakke moeder die haar kinderen geen consequenties durft te laten voelen, had je niks. Bergen van water, niet van sneeuw, het was net een vochtige zomerdag. Cederbomen, die al oud genoeg waren om twee generaties meegemaakt ...
2019-12-15 in verhalen
"Het is gewoon niet realistisch" Ik kon haar gezicht niet helemaal goed aflezen. Ik denk dat ze een masker droeg. Maar wat het masker nou zei wist ik ook niet. Geforceerde kalmte misschien, maar wellicht ook een lichte hint van verslagenheid. Liefde is als ...
2019-12-13 in verhalen
Er was eens een proces, en hij woonde samen met alle andere processen in het geheugen. Ze aten en dronken niet, maar sliepen wel veel. Eens in de zoveel tijd werd een proces weggeplukt, en even later weer terug gezet. Ons procesje snapte nog niet helemaal waarom ...
2018-05-11, bewerkt 2019-03-24 in verhalen
De dagen vliegen voorbij, soms harder dan het sterrenstof dat ik vanuit het observatorium voorbij zie gaan. Doelloos, maar toch ook vastberaden zijn besloten pad te volgen. Ze zullen me vast net zo zien, maar ik niet. Mijn doel is niet te begrijpen. Niet door ...
2018-03-12 in verhalen
Hitte. Droogte. Evaporatie. Het soort weer waarbij je al gaat zweten door te snel op te staan. Ik verwacht ook dit jaar een strenge zomer. Alle voorgaande zomers waren immers ook streng. Ik merk dat aan mezelf dat ik angstig ben. Ik tril al de hele ochtend ...
2017-10-08 in verhalen
Samen speelden ze Exurbia: het was perfect. Pratend en lachend via Skype hoorde hij haar stem, haar lach, haar perfecte intonatie van de woorden. Hij liet haar vol trots zijn base zien: een gigantisch barok paleis, omringd door een indrukwekkend muurwerk van ...
Onbekende datum in verhalen
‘De zon scheen fel op de Golden Gate Bridge. De politieman had zijn pistool al getrokken en gericht. Ik sprong van de brug af en perfect getimed vloog de helikopter van Spike me tegemoet, waarna de brug ontplofte, zodat de politieman ternauwernood wegsprong ...
Onbekende datum in verhalen
Ik twijfel nog kort, maar besluit het spoor op te lopen. Zin heeft het toch niet meer. Ik denk terug aan de tijd dat Mark er nog was. Mark Haskjadaf, gekke grappenmaker. Ondanks de kille lucht en het feit dat ik niet lang meer te leven heb, moest ik lachen ...