Een ontwikkeling in mijn literaire ontwikkeling
Ik ben heel blij, want ik heb onlangs mijn literatuurmondelingen NL-EN afgerond, en wel met een 6! YEESS!!! EINDELIJK BEN IK ER VANAF!
Niet langer zal mijn keuze in leesvoer beperkt worden tot "literatuur" met te veel referenties naar schijnbaar goede wijn (maar van Algol '68 weten ze niks af) en schijnbaar belangrijke namen (maar men noemt nimmer Abelson noch Sussman), niet langer zal mijn leesplezier bedorven worden door het mij af te dwingen!
Er is namelijk één simpele truc (alle politici haten hem) om nazisme en fascisme en communisme en alle andere vormen van de ziekte van isme te eradiceren: maak het verplichte kost op school! Forceer de jonge jeugd om boekverslagen te schrijven over Mein Kampf waarin haarfijn uitgelegd moet worden waarom het tot de romantische literatuur behoort (weltschmerz), of presentanties te maken over het commmunistische manifest met een verplichte slide over wat Marx bedoelde met "de armen" en wat dat dan eigenlijk impliceert over "de benen", of toetsen te maken over een letterlijk middeleeuws verhaal met de vraag waarom het nou precies middeleeuwse literatuur is!
Neen, ik heb het voorlopig wel gehad met de afdeling "fictie" en "literatuur". Ik ga lekker *snik* nonfictieve boeken lezen met *scherpe glottale inhalatie* waargebeurde verhalen! En, tot overmaat van ramp, de boeken die ik lekker-puh ga lezen zijn *gadzooks* ENGELS! ZOMGWTFBBQLOL!
En, ooit, in de verre toekomst, als de trekken van mijn Post Letterkunde Stress Stoornis bedaren (volledig genezen zal ik wel nooit), pak ik misschien weer een gevingéerd (nee, dat is een Frànç leenwoord, dan mag het) verhaal op. En lezen zal ik, met de grootste nietbezorgdheid, onbang dat ik wellicht een of ander obscuur detail zal vergeten. Niet langer gebonden aan het systeem, word ik, aldus Huxley, een savage!
P.S. Nee, slimmerik, mijn gemiddelde cijfer was niet een 720, maar een 6!!!