Melasse
Maanden verdwenen, manen beschenen
stiekem dansend onder de horizon
deden zij alles wat ik niet kon
En over de spekgladde tijd
is al mijn pijn en alle spijt
gegleden, zo lang geleden
Nu beginnen we vanaf nul
alweer een keer alle flauwekul
de langzame rivier van het wenen
2019-06-29 in gedichten